Meer informatie over HipHop
Hip hop dance verwijst naar de dansstijlen, voornamelijk streetdance stijlen, met name gedanst op hip hop muziek, of dansen die zich hebben ontwikkeld als onderdeel van de Hip Hop cultuur Afrika. Babaataa was de eerste persoon die de term "hip-hop" gebruikte. De definitie van HipHop is breed, zoals breakdance, popping, locking, house dance en zelfs electro dance. Ook wordt de stijl wel getypeerd als hip hop, old school hip hop (of hype), hip hop new style en freestyle.
Geschiedenis en indeling
De dansstijl voornamelijk geassocieerd met Hip Hop zoals breakdance verscheen in New York tijdens de vroege jaren 1970 en kwam tot de dans van het volk worden geclassificeerd als een van de vier primaire "elementen" van hip-hop (samen met rappende, Djing en graffiti) . Funk stijlen, zoals popping en locking, zijn afzonderlijk geëvolueerd in Californië in de 1960-'70, maar zijn ook geïntegreerd in hiphop wanneer die cultuur de Westkust van de Verenigde Staten bereikt.
Hoewel "breaking" en de originele funk stijlen stillistisch erg verschillend lijken, hebben ze toch veel dezelfde elementen, bijvoorbeeld hun improvisatie, de muziek waarop ze dansten en de wijze waarop zij is ontstaan in de straten, vooral in de afrikaans-amerkikaanse en spaanstalige wijken Door deze gelijkenissen ontstond er een nieuw sub-cultuur in dans, wat enorm geholpen heeft geholpen om deze bevolkingsgroepen bij elkaar te brengen. Echter ging dit, met name door de media, niet zonder problemen. Vooral door de film Breaking' waar verschillende stijlen onder één naam "breakdance" werden gebracht. Hierdoor ontstonden verhitte discussies.
In tweede helft van de jaren 80 nam hip hop muziek geheel nieuwe vormen aan waardoor de hiphop subcultuur verder gevestigd werd. Er verschenen nieuwe dansstijlen. De meeste van hen werden staande gedanst, in tegenstelling tot het "breaken" waarin veelal grondbewegingen werden gebruikt, met veel lichte sprongen. Sommige moves bereikten de top en werden een echte rage, zoals "The Running Man", maar over het algemeen werkten ze allemaal mee aan de latere hiphop stijl en werden sterk bepalend voor de ontwikkeling ervan.
Hoewel het "breaken" nog steeds populair is, werden deze nieuwere stijlen verticaal gedanst en haalden veel inspiratie uit andere verticale dansstijlen. Deze nieuwe hiphop stijlen werd een geheel eigen en unieke dansstijl en groeide uit als apart onderdeel van grote staatdans competities zoals "Juste Debout". Tegenwoordig ontwikkelen er zich veel specifieke stijlen zoals Krumping en Clowning die worden gedanst en zijn geaccepteerd binnen het HipHop.
Alle hiphop stijlen uit de jaren 1980 en daarna worden soms gezamenlijk "new school/style" genoemd, terwijl de verschillende stijlen ontstaan tussen 1960-'70, zoals het "breaken, uprocking, locking en popping" onder de "old school/style" vallen. Alleen is dit erg tegenstrijdig. Dit zou dan alleen moeten gelden voor het rechtop springen van voor de jaren '80. Want een grote uitzondering hierop is wel "breaken, uprocking, locking en popping" wat uitstekend combineert met de nieuwe zwaardere hiphop stijlen. Hip hop en break dance werd al snel populair in Azië. Nu is hiphop over de hele wereld bekend en ondanks de culturele verschillen tussen de hip hop dansers maken ze allemaal dezelfde ´moves´.
Invloeden met moderne- en hedendaagse dans
In het begin van de jaren '90 werden elementen van de moderne- en hedendaagse dans geïntegreerd in HipHop. Voorlopers van deze choreografiën waren Tabitha and Napoleon D'umo. Maar deze stijl werd pas echt aanvaard en populair door het jurylid Adam Shankman van het televisieprogramma So You Think You Can Dance. Sommige HipHop puristen vinden deze interpretatie en zachte stijl niets met HipHop te maken hebben. Zelfs de HipHop choregraaf Shane Sparks heeft geklaagd dat de naam HipHop daar niet op mag worden toegepast.
