Dansles Jazzdance Jazzdans

Meer informatie over Jazzdance

Oorspronkelijk komt de jazzdans uit Frankrijk en de USA. Het begon in Frankrijk met het klassieke ballet. Jazzballet heeft eigenlijk niet zoveel met jazzmuziek te maken, want als muziek om op te dansen wordt van alles gebruikt, van de Spicegirls tot The Rolling Stones. Onder de noemer jazzballet vallen heel veel stijlen, eigenlijk zou je kunnen zeggen dat elke choreograaf en danser een eigen stijl kan hebben. De jazzdans leent dus uit verschillende stijlen, technieken en toepassingen. Zo is de musical en showdans een richting binnen de jazzdans en zijn er veel aanknopingspunten met populaire dansvormen. Het karakter van de jazzdans is eclectisch, dat wil zeggen het kiest bewegingselementen uit andere danstechnieken en stijlen. Deze elementen worden in de danstraining en choreografie gecombineerd met de kenmerkende authentieke jazzelementen. Bijvoorbeeld de toepassing van etnische thema's van Afrikaanse en Caribische origine. Katherine Dunham en Pearl Primus beiden antropologen baseerden veel van hun choreografisch werk op etnische thema's.

Zwarte dansers gingen tegen het einde van de jaren twintig op zoek naar een nieuwe artistieke inhoud voor hun dans. Ze grepen terug op verschillende historische elementen van de zwarte cultuur. De eerste voorstellingen waarin jazzdanschoreografie en uitvoering centraal stond was het "Danceconcert" van de "Negro Art Theatre Dance Group" van Hemseley Winfield in april 1931. De choreografieën waren geïnspireerd op de vroege zuidelijke spirituals, een aspect dat nog nooit eerder voor dans was gebruikt. John Martin, een gezaghebbende recensent, noemde het concert "The outstanding novelty of the dance season". Hemseley Winfield was een pionier in de jazzdanschoreografie. Door zijn benadering die deels wortelde in het verzet van de moderne dans tegen het traditionele ballet, is de "Dance Spiritual" een begrip geworden. Ook door anderen werden er pogingen ondernomen choreografische inspiratie te ontlenen aan traditionele culturele thema's bijvoorbeeld in reconstructies van oorspronkelijke Afrikaanse rituele dans uit de periode van de slavernij.

Techniek bij Jazzdance

Techniek is het fundament voor alle dansbewegingen. Een sterke technische basis die het mogelijk maakt een danser zich te laten richten op de stilistische en prestatie-aspecten van de dans. Techniek is essentieel voor de sprongen en bochten waar de juiste houding essentieel is voor het goed uitvoeren van dergelijke bewegingen. Ook jazz-dansers zijn enorm geholpen door een goede achtergrond in ballet techniek voor het maken van sterke en scherpe bewegingen. Waar klassiekballet de upbeat muziek benadrukt, legt jazzdans de nadruk op de downbeat.

Center is belangrijk in de jazz techniek. Het centrum van het lichaam is het centrale punt van waaruit alle bewegingen uitgaan, daardoor is het mogelijk om het evenwicht te behouden bij het uitvoeren van krachtige bewegingen.

Spotting is belangrijk als draaitechniek. Deze techniek maakt het mogelijk om Pirouettes en Fouetté’s uit te voeren zonder duizelig te worden.

Jazz lessen vereisen enige vorm van matig intensieve stretching om de spieren op te warmen en helpt blessures te voorkomen. Sommige technieken in de warming-up bestaan uit het verlengen van de beenspieren en het versterken van de kern ervan.

De meeste jazz dansers dragen jazz lederen schoenen, gekleurd of zwart of beige, om hen te helpen bij het uitvoeren van soepele draaibewegingen. (bijvoorbeeld pirouette).