SWINGKIDS |
dynamische activiteit |
|
Meer informatie over Jazzdance Oorspronkelijk komt de jazzdans
uit Frankrijk en de USA. Het begon in Frankrijk met het klassieke ballet. Jazzballet heeft eigenlijk niet zoveel met
jazzmuziek te maken, want als muziek om op te dansen wordt van alles gebruikt,
van de Spicegirls tot The Rolling Stones. Onder de noemer jazzballet vallen
heel veel stijlen, eigenlijk zou je kunnen zeggen dat elke choreograaf en
danser een eigen stijl kan hebben. De jazzdans leent dus uit verschillende
stijlen, technieken en toepassingen. Zo is de musical en showdans een richting
binnen de jazzdans en zijn er veel aanknopingspunten met populaire dansvormen.
Het karakter van de jazzdans is eclectisch, dat wil zeggen het kiest
bewegingselementen uit andere danstechnieken en stijlen. Deze elementen worden
in de danstraining en choreografie gecombineerd met de kenmerkende authentieke
jazzelementen. Bijvoorbeeld de toepassing van etnische thema's van
Afrikaanse en Caribische origine. Katherine Dunham en Pearl Primus beiden
antropologen baseerden veel van hun choreografisch werk op etnische thema's. Zwarte dansers gingen tegen het einde van de jaren twintig op zoek naar een nieuwe artistieke inhoud voor hun dans. Ze grepen terug op verschillende historische elementen van de zwarte cultuur. De eerste voorstellingen waarin jazzdanschoreografie en uitvoering centraal stond was het "Danceconcert" van de "Negro Art Theatre Dance Group" van Hemseley Winfield in april 1931. De choreografieën waren geïnspireerd op de vroege zuidelijke spirituals, een aspect dat nog nooit eerder voor dans was gebruikt. John Martin, een gezaghebbende recensent, noemde het concert "The outstanding novelty of the dance season". Hemseley Winfield was een pionier in de jazzdanschoreografie. Door zijn benadering die deels wortelde in het verzet van de moderne dans tegen het traditionele ballet, is de "Dance Spiritual" een begrip geworden. Ook door anderen werden er pogingen ondernomen choreografische inspiratie te ontlenen aan traditionele culturele thema's bijvoorbeeld in reconstructies van oorspronkelijke Afrikaanse rituele dans uit de periode van de slavernij. Techniek bij
Jazzdance Techniek is het fundament voor
alle dansbewegingen. Een sterke technische basis die het mogelijk maakt een
danser zich te laten richten op de stilistische en prestatie-aspecten van de
dans. Techniek is essentieel voor de sprongen en bochten waar de juiste houding
essentieel is voor het goed uitvoeren van dergelijke bewegingen. Ook
jazz-dansers zijn enorm geholpen door een goede achtergrond in ballet techniek
voor het maken van sterke en scherpe bewegingen. Waar klassiekballet de upbeat
muziek benadrukt, legt jazzdans de nadruk op de downbeat. Center is belangrijk in de jazz techniek. Het
centrum van het lichaam is het centrale punt van waaruit alle bewegingen
uitgaan, daardoor is het mogelijk om het evenwicht te behouden bij het
uitvoeren van krachtige bewegingen. Spotting is belangrijk als draaitechniek. Deze
techniek maakt het mogelijk om Pirouettes en Fouetté’s uit te voeren zonder
duizelig te worden. Jazz lessen vereisen enige vorm
van matig intensieve stretching om de spieren op te warmen en helpt blessures
te voorkomen. Sommige technieken in de warming-up
bestaan uit het verlengen van de beenspieren en het versterken van de kern
ervan. De meeste jazz dansers dragen
jazz lederen schoenen, gekleurd of zwart of beige, om hen te helpen bij het
uitvoeren van soepele draaibewegingen. (bijvoorbeeld pirouette). |